OFFLE
The Open Full-Form Lexicon of English
Search OFFLE   advanced
Word:

Syllable Dictionary

back to index

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
WordSyllables
belt (noun) belt
belt (verb) belt
belt-tightening (noun) belt-tight·en·ing
Beltane (noun) Bel·tane
belted (adjective) belt·ed
belter (noun) belt·er
belting (noun) belt·ing
beltless (adjective) belt·less
beltway (noun) belt·way
beluga (noun) be·lu·ga
belvedere (noun) bel·ve·dere
bema (noun) be·ma
Bemba (adjective) Bem·ba
Bemba (noun) Bem·ba
bemedaled (adjective) be·med·aled
bemedalled (adjective) be·med·alled
bemire (verb) be·mire
bemoan (verb) be·moan
bemock (verb) be·mock
bemuse (verb) be·muse
bemusedly (adverb) be·mus·ed·ly
bemusement (noun) be·muse·ment
ben (adverb) ben
ben (preposition) ben
ben (noun) ben
bench (noun) bench
bench (verb) bench
bench-press (verb) bench-press
bencher (noun) bench·er
benchland (noun) bench·land
benchmark (noun) bench·mark
benchmark (verb) benchmark
benchtop (adjective) bench·top
benchwarmer (noun) bench·warm·er
benchwork (noun) bench·work
bend (verb) bend
bend (noun) bend
bendable (adjective) bend·a·ble
benday (adjective) ben·day
benday (verb) benday
bender (noun) bend·er
bendiness (noun) bend·i·ness
bendy (adjective) bendy
bene (noun) bene
beneath (adverb) be·neath
beneath (preposition) beneath
benedicite (noun) ben·e·dic·i·te
benedict (noun) ben·e·dict
Benedictine (noun) Ben·e·dic·tine
Benedictine (adjective) Benedictine
benediction (noun) bene·dic·tion
benedictory (adjective) bene·dic·to·ry
Benedictus (noun) Ben·e·dic·tus
benefaction (noun) ben·e·fac·tion
benefactive (noun) ben·e·fac·tive
benefactive (adjective) ben·e·fac·tive
benefactor (noun) ben·e·fac·tor
benefactress (noun) ben·e·fac·tress
benefic (adjective) be·nef·ic
benefice (noun) ben·e·fice
benefice (verb) benefice
beneficed (adjective) ben·e·ficed
beneficence (noun) be·nef·i·cence
beneficent (adjective) be·nef·i·cent
beneficently (adverb) be·nef·i·cent·ly
beneficial (adjective) ben·e·fi·cial
beneficially (adverb) ben·e·fi·cial·ly
beneficialness (noun) ben·e·fi·cial·ness
beneficials (noun) beneficials
beneficiary (noun) ben·e·fi·cia·ry
beneficiary (adjective) beneficiary
beneficiate (verb) ben·e·fi·ci·ate
beneficiation (noun) ben·e·fi·ci·a·tion
benefit (noun) ben·e·fit
benefit (verb) benefit
benefiter (noun) ben·e·fit·er
benevolence (noun) be·nev·o·lence
benevolent (adjective) be·nev·o·lent
benevolently (adverb) be·nev·o·lent·ly
benevolentness (noun) be·nev·o·lent·ness
benga (noun) beng·a
Bengalese (adjective) Ben·gal·ese
Bengalese (noun) Ben·gal·ese
Bengali (noun) Ben·gali
Bengali (adjective) Bengali
bengaline (noun) ben·ga·line
benighted (adjective) be·night·ed
benightedly (adverb) be·night·ed·ly
benightedness (noun) be·night·ed·ness
benign (adjective) be·nign
benignancy (noun) be·nig·nan·cy
benignant (adjective) be·nig·nant
benignantly (adverb) be·nig·nant·ly
benignity (noun) be·nig·ni·ty
benignly (adverb) be·nign·ly
Benin (adjective) Be·nin
Beninese (adjective) Be·ni·nese
Beninese (noun) Be·ni·nese
benison (noun) ben·i·son
Benjamin (noun) Ben·ja·min

1701 - 1800 of 5846 results with b   previous next

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz