OFFLE
The Open Full-Form Lexicon of English
Search OFFLE   advanced
Word:

Syllable Dictionary

back to index

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
WordSyllables
inspector (noun) in·spec·tor
inspectorate (noun) in·spec·tor·ate
inspectorial (adjective) in·spec·to·ri·al
inspectorship (noun) in·spec·tor·ship
inspiration (noun) in·spi·ra·tion
inspirational (adjective) in·spi·ra·tion·al
inspirationally (adverb) in·spi·ra·tion·al·ly
inspirator (noun) in·spi·ra·tor
inspiratory (adjective) in·spi·ra·to·ry
inspire (verb) in·spire
inspired (adjective) inspired
inspiredly (adverb) in·spir·ed·ly
inspirer (noun) in·spir·er
inspiring (adjective) inspiring
inspiringly (adverb) in·spir·ing·ly
inspirit (verb) in·spir·it
inspiritingly (adverb) in·spir·it·ing·ly
inspissate (verb) in·spis·sate
inspissated (adjective) in·spis·sat·ed
inspissation (noun) in·spis·sa·tion
inspissator (noun) in·spis·sa·tor
instability (noun) in·sta·bil·i·ty
instable (adjective) in·sta·ble
instal (verb) in·stal
install (verb) in·stall
installation (noun) in·stal·la·tion
installer (noun) in·stall·er
installment (noun) in·stall·ment
installment (adjective) installment
instalment (noun) in·stal·ment
instance (noun) in·stance
instance (verb) instance
instancy (noun) in·stan·cy
instant (noun) in·stant
instant (adjective) instant
instantaneity (noun) in·stan·ta·ne·i·ty
instantaneous (adjective) in·stan·ta·neous
instantaneously (adverb) in·stan·ta·neous·ly
instantaneousness (noun) in·stan·ta·neous·ness
instanter (adverb) in·stan·ter
instantiate (verb) in·stan·ti·ate
instantiation (noun) in·stan·ti·a·tion
instantly (adverb) in·stant·ly
instantly (conjunct subordinate) instantly
instantness (noun) in·stant·ness
instar (noun) in·star
instate (verb) in·state
instauration (noun) in·stau·ra·tion
instaurator (noun) in·stau·ra·tor
instead (adverb) in·stead
instep (noun) in·step
instigate (verb) in·sti·gate
instigation (noun) in·sti·ga·tion
instigative (adjective) in·sti·ga·tive
instigator (noun) in·sti·ga·tor
instil (verb) in·stil
instill (verb) in·still
instillation (noun) in·stil·la·tion
instiller (noun) in·still·er
instillment (noun) in·still·ment
instinct (noun) in·stinct
instinct (adjective) in·stinct
instinctive (adjective) in·stinc·tive
instinctively (adverb) in·stinc·tive·ly
instinctual (adjective) in·stinc·tu·al
instinctually (adverb) in·stinc·tu·al·ly
institute (verb) in·sti·tute
institute (noun) institute
instituter (noun) in·sti·tut·er
institution (noun) in·sti·tu·tion
institutional (adjective) in·sti·tu·tion·al
institutionalise (verb) in·sti·tu·tion·al·ise
institutionalism (noun) in·sti·tu·tion·al·ism
institutionalist (noun) in·sti·tu·tion·al·ist
institutionalization (noun) in·sti·tu·tion·al·i·za·tion
institutionalize (verb) in·sti·tu·tion·al·ize
institutionalized (adjective) in·sti·tu·tion·al·ized
institutionally (adverb) in·sti·tu·tion·al·ly
instruct (verb) in·struct
instruction (noun) in·struc·tion
instructional (adjective) in·struc·tion·al
instructive (adjective) in·struc·tive
instructively (adverb) in·struc·tive·ly
instructiveness (noun) in·struc·tive·ness
instructor (noun) in·struc·tor
instructorship (noun) in·struc·tor·ship
instructress (noun) in·struc·tress
instrument (noun) in·stru·ment
instrument (verb) in·stru·ment
instrumental (adjective) in·stru·men·tal
instrumental (noun) instrumental
instrumentalism (noun) in·stru·men·tal·ism
instrumentalist (noun) in·stru·men·tal·ist
instrumentalist (adjective) instrumentalist
instrumentality (noun) in·stru·men·tal·i·ty
instrumentally (adverb) in·stru·men·tal·ly
instrumentation (noun) in·stru·men·ta·tion
instrumenttalism (noun) in·stru·ment·tal·ism
insubordinate (adjective) in·sub·or·di·nate
insubordinate (noun) insubordinate

2801 - 2900 of 4484 results with i   previous next

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz