OFFLE
The Open Full-Form Lexicon of English
Search OFFLE   advanced
Word:

Syllable Dictionary

back to index

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
WordSyllables
know-how (noun) know-how
know-it-all (noun) know-it-all
know-it-all (adjective) know-it-all
know-nothing (noun) know-noth·ing
know-nothing (adjective) know-nothing
know-nothingism (noun) know-noth·ing·ism
knowable (adjective) know·able
knowbot (noun) know·bot
knower (noun) know·er
knowing (noun) knowing
knowing (adjective) knowing
knowingly (adverb) know·ing·ly
knowingness (noun) know·ing·ness
knowledge (noun) knowl·edge
knowledge (adjective) knowl·edge
knowledgeability (noun) knowl·edge·abil·i·ty
knowledgeable (adjective) knowl·edge·able
knowledgeableness (noun) knowl·edge·able·ness
knowledgeably (adverb) knowl·edge·ably
known (adjective) known
knuckle (noun) knuck·le
knuckle (verb) knuckle
knuckle-duster (noun) knuck·le-dust·er
knuckleball (noun) knuck·le·ball
knuckleballer (noun) knuck·le·ball·er
knucklebone (noun) knuck·le·bone
knuckled (adjective) knuck·led
knuckleduster (noun) knuck·le·dust·er
knucklehead (noun) knuck·le·head
knuckleheaded (adjective) knuck·le·head·ed
knuckler (noun) knuck·ler
knuckly (adjective) knuck·ly
knur (noun) knur
knurl (noun) knurl
knurled (adjective) knurled
knurly (adjective) knurly
KO (noun) KO
KO (verb) KO
koa (noun) koa
koala (noun) ko·ala
koan (noun) ko·an
kob (noun) kob
kobo (noun) ko·bo
kobold (noun) ko·bold
kochia (noun) ko·chi·a
koel (noun) ko·el
kofta (noun) kof·ta
kohen (noun) ko·hen
kohl (noun) kohl
kohlrabi (noun) kohl·ra·bi
koi (noun) koi
koiné (noun) koi·
koine (noun) koi·ne
koinonia (noun) koi·no·ni·a
kok-saghyz (noun) kok-sa·ghyz
kok-sagyz (noun) kok-sa·gyz
kokanee (noun) ko·kan·ee
kola (noun) ko·la
kolinsky (noun) ko·lin·sky
kolkhoz (noun) kol·khoz
kolkhoznik (noun) kol·khoz·nik
kolo (noun) ko·lo
komatik (noun) ko·mat·ik
kombu (noun) kom·bu
kombucha (noun) kom·bu·cha
komondor (noun) ko·mon·dor
Komondor (noun) Ko·mon·dor
Komsomol (noun) Kom·so·mol
Kongo (noun) Kon·go
Kongo (adjective) Kon·go
kongoni (noun) kon·go·ni
konimeter (noun) ko·nim·e·ter
Konkani (noun) Kon·ka·ni
Konkani (adjective) Kon·ka·ni
koodoo (noun) koodoo
kook (noun) kook
kookaburra (noun) kook·a·bur·ra
kookily (adverb) kook·i·ly
kookiness (noun) kook·i·ness
kooky (adjective) kooky
Kootenai (noun) Koo·te·nai
kopeck (noun) ko·peck
kopek (noun) ko·pek
koph (noun) koph
kopiyka (noun) ko·piy·ka
kopje (noun) kop·je
koppie (noun) kop·pie
kor (noun) kor
kora (noun) ko·ra
Koran (noun) Ko·ran
Koranic (adjective) Ko·ran·ic
Korat (noun) Ko·rat
kore (noun) ko·re
Korean (noun) Ko·re·an
Korean (adjective) Korean
korma (noun) kor·ma
koruna (noun) ko·ru·na
kosher (adjective) ko·sher
kosher (verb) kosher
kosher (noun) kosher

901 - 1000 of 1129 results with k   previous next

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz