OFFLE
The Open Full-Form Lexicon of English
Search OFFLE   advanced
Word:

Syllable Dictionary

back to index

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz
WordSyllables
disrespectability (noun) dis·re·spect·abil·i·ty
disrespectable (adjective) dis·re·spect·able
disrespectful (adjective) dis·re·spect·ful
disrespectfully (adverb) dis·re·spect·ful·ly
disrespectfulness (noun) dis·re·spect·ful·ness
disrobe (verb) dis·robe
disrupt (verb) dis·rupt
disrupter (noun) dis·rupt·er
disruption (noun) dis·rup·tion
disruptive (adjective) dis·rup·tive
disruptively (adverb) dis·rup·tive·ly
disruptiveness (noun) dis·rup·tive·ness
diss (verb) diss
diss (noun) diss
dissatisfaction (noun) dis·sat·is·fac·tion
dissatisfactory (adjective) dis·sat·is·fac·to·ry
dissatisfied (adjective) dis·sat·is·fied
dissatisfiedly (adverb) dis·sat·is·fied·ly
dissatisfy (verb) dis·sat·is·fy
dissave (verb) dis·save
dissaver (noun) dis·sav·er
dissaving (noun) dis·sav·ing
disseat (verb) dis·seat
dissect (verb) dis·sect
dissected (adjective) dis·sect·ed
dissection (noun) dis·sec·tion
dissector (noun) dis·sec·tor
disseise (verb) dis·seise
disseisin (noun) dis·sei·sin
disseisor (noun) dis·sei·sor
disseizin (noun) dis·sei·zin
dissemblance (noun) dis·sem·blance
dissemble (verb) dis·sem·ble
dissembler (noun) dis·sem·bler
disseminate (verb) dis·sem·i·nate
disseminated (adjective) disseminated
dissemination (noun) dis·sem·i·na·tion
disseminator (noun) dis·sem·i·na·tor
disseminule (noun) dis·sem·i·nule
dissension (noun) dis·sen·sion
dissensus (noun) dis·sen·sus
dissent (verb) dis·sent
dissent (noun) dissent
dissenter (noun) dis·sent·er
dissentient (adjective) dis·sen·tient
dissentient (noun) dissentient
dissenting (adjective) dis·sent·ing
dissention (noun) dis·sen·tion
dissentious (adjective) dis·sen·tious
dissepiment (noun) dis·sep·i·ment
dissert (verb) dis·sert
dissertate (verb) dis·ser·tate
dissertation (noun) dis·ser·ta·tion
dissertational (adjective) dis·ser·ta·tion·al
dissertator (noun) dis·ser·ta·tor
disserve (verb) dis·serve
disservice (noun) dis·ser·vice
disserviceable (adjective) dis·ser·vice·able
dissever (verb) dis·sev·er
disseverance (noun) dis·sev·er·ance
disseverment (noun) dis·sev·er·ment
dissidence (noun) dis·si·dence
dissident (adjective) dis·si·dent
dissident (noun) dissident
dissimilar (adjective) dis·sim·i·lar
dissimilarity (noun) dis·sim·i·lar·i·ty
dissimilarly (adverb) dis·sim·i·lar·ly
dissimilate (verb) dis·sim·i·late
dissimilation (noun) dis·sim·i·la·tion
dissimilatory (adjective) dis·sim·i·la·to·ry
dissimilitude (noun) dis·si·mil·i·tude
dissimulate (verb) dis·sim·u·late
dissimulation (noun) dis·sim·u·la·tion
dissimulator (noun) dis·sim·u·la·tor
dissipate (verb) dis·si·pate
dissipated (adjective) dissipated
dissipatedly (adverb) dis·si·pat·ed·ly
dissipatedness (noun) dis·si·pat·ed·ness
dissipater (noun) dis·si·pat·er
dissipation (noun) dis·si·pa·tion
dissipative (adjective) dis·si·pa·tive
dissipator (noun) dis·si·pa·tor
dissociability (noun) dis·so·cia·bil·i·ty
dissociable (adjective) dis·so·cia·ble
dissocial (adjective) dis·so·cial
dissociate (verb) dis·so·ci·ate
dissociation (noun) dis·so·ci·a·tion
dissociative (adjective) dis·so·cia·tive
dissolubility (noun) dis·sol·u·bil·i·ty
dissoluble (adjective) dis·sol·u·ble
dissolute (adjective) dis·so·lute
dissolutely (adverb) dis·so·lute·ly
dissoluteness (noun) dis·so·lute·ness
dissolution (noun) dis·so·lu·tion
dissolvable (adjective) dis·solv·able
dissolve (verb) dis·solve
dissolve (noun) dissolve
dissolvent (noun) dis·sol·vent
dissolvent (adjective) dis·sol·vent
dissolver (noun) dis·solv·er

4101 - 4200 of 6216 results with d   previous next

abcdefghijklmnopqrstuvwxyz